Көрнекі сурет
Оның оқушының қандай білімі үшін «5», «4», «3», «2» бағасы қойылатыны туралы талабы, қазіргі тілмен айтқанда «бағалау критерийлері» бар. Алайда қолданыс таппай отыр. Мұғалім де, жетекші білім ұйымдары да басшылыққа алуға мүдделі емес. Себебі оқушы үлгерімі туралы көрсеткіш қағаз жүзінде тек жоғары болуы керек. Сондықтан мұғалім оқушыға біліміне емес, салыстырмалы түрде баға қояды. Яғни, баға білімге сай болмауынан үлгерім үнемі төмендеп келеді.
Осы кезде «Назарбаев зияткерлік мектептері» ДББҰ мен стратегиялық әріптесі Кембридж университетінің халықаралық емтихан кеңесімен ынтымақтастықта дайындаған критерилі бағалау моделі оқушылар білімін бағалаудың тиімді жолы болса игі еді дейсіз. Бірақ оқушылар білімін бағалау жүйесінің тиімділігі оқу үдерісінде жаппай сынақтан өтпеген. Шетелде нәтижелі дегеннен басқа негіздемені кездестірмейсіз. Критерилі бағалау ұғымы анықтамасы да күмәнді. Мәселен, аталған мектептер жүйесінің сайтында «Критерилі бағалау – білімнің мақсаты мен мазмұнына сәйкес келетін, оқушылардың оқу-танымдық біліктілігін қалыптастыруға себепші болатын, айқын анықталған, ұжыммен шығарылған, білім процесінің барлық қатысушыларына алдын ала белгілі критерийлермен оқушылардың оқу жетістіктерін салыстыруға негізделген процесс» деп көрсетілген. Біріншіден, бағалау – оқушылардың оқу-танымдық біліктілігін қалыптастыруға «себепші болатын» ғана емес, оны анықтайтын үдеріс, ал критерий – бағалаудың өлшем бірлігі, шарты. Анықтамада критерилі бағалаудың оқу, оқыту мақсаты мен мазмұны сәйкес болуы керек делінген. Алайда жаңартылған математика бағдарламасындағы «Оқу мазмұны» бөлімінен бастауыш, негізгі, орта білім сатыларында қандай тақырып қамтылатынын дәл білу мүмкін емес. Сонда критерилі бағалау қандай мазмұнға сәйкес болуы керек? Сонымен бірге «айқын анықталған», «ұжыммен шығарылатын», «білім процесінің барлық қатысушыларына алдын ала белгілі...» болуы керектігі критерилі бағалауды анықтауға емес, жүзеге асыру үшін қойылатын талаптар.
Жаңадан қабылданған «Негізгі орта білім беру деңгейінің 5-9-сыныптарына арналған «Математика» пәнінің жаңартылған мазмұндағы үлгілік оқу бағдарламасының» жаңалығы – оқыту мақсаты мен «Ұзақ мерзімді» жоспарда екен. Алайда оның оқу үдерісін жоспарлаудағы тиімділігі шамалы болып отыр. Себебі математикалық ұғымдар мен деректерді оқып-үйрену мақсаты бір бөлімде, оған сәйкес амалдар қолдану екінші бөлімде, ал есептер шығару тіптен басқа бөлімде қарастырылғандықтан, тақырыпты оқып-үйренудің біртұтас жүйесі бұзылған.
Дәстүрлі мектеп бағдарламасында «Оқу материалын тақырыпқа бөліп жоспарлау» бөлімі бар. Бұл оқу мазмұнының сыныптар бойынша бөлінуі мен мұғалімнің оқу үдерісін жоспарлауының үлгі ретін көрсетеді. Мұндай бөлім бастауыш мектептің жаңартылған «Математика» бағдарламасында жоқ еді. Ал негізгі орта білім берудің жаңартылған мазмұндағы математика бағдарламасында өз алдына бөлек берілмегенімен, «Математика» пәнінің мазмұнын ұйымдастыру» атауымен 2-тараудың 5-9-баптарына орналастырылыпты. Өте дұрыс шешім! Тәжірибелі мұғалімдер 5-9-баптарын жылдық және жартыжылдық жоспар жасауда басшылыққа алуда. Бұдан былай «жаңартылған» бағдарламаның «ұзақ мерзімді» жоспарының қажеті де шамалы, шамасы. Сонда «жаңартылған» бағдарламадан не қалды?!..
Жаңартылған білім стандарты мен бағдарламасында, критерилі бағалау жөнінде дайындалған әдістемелік ұсыныстар мен нұсқаулықтарда «оқыту мақсаты» мен «оқытудан күтілетін нәтиже», «оқушының оқу жетістігі» ұғымдарының аражігі ажыратылмаған. Оқыту мақсаты – оқушы меңгеретін білім, қалыптасатын біліктілік пен дағдының алдын ала белгіленген жоспары. Осы мақсат оқытудың күтілетін нәтижесі арқылы нақтыланады.
Қойылған мақсат пен күтілетін нәтиженің тұжырымдамасы бірімен-бірі дәл келуі де, келмеуі де мүмкін. Мақсаттың ауқымы кеңдеу де, ал күтілетін нәтиже сол мақсат шеңберінде, бірақ оған қарағанда нақтырақ болады. Ол оқу материалының мазмұнына байланысты. Оқытудан күтілетін нәтиже мысалы, математика пәні бойынша ұғымның белгісі мен қасиеттерін білу, теңдеулерді шешу, ережелер мен заңдылықтарды қолдана алу, есептеулер мен математикалық өрнектерді түрлендіруді қатесіз орындау және басқалар болуы мүмкін. Оқытудың күтілетін нәтижесіне оқушының міндетті түрде шығара алуына тиісті есептер, орындайтын жаттығулар мен тапсырмалар немесе жауап беретін сұрақтар енгізіледі. Мұны оқыту кезінде бағыт-бағдар ұстайтын үлгі деуге болады. Міне осы үлгі барлық мүдделі тарапқа алдын ала белгілі болғаны дұрыс. Осы үлгіге сәйкес оқыту үдерісінде есеп шығарылып, жаттығу мен тапсырма орындалады.
Ондай материалдар математика оқулығында жинақталған. Мұғалім тиімді пайдаланса болды. Тіпті жаңа да емес, «жаңартылған» бағдарламаны насихаттаушы есеп пен жаттығуды, теориялық материалды интернеттен, басқа да дерек көздерінен тауып, пайдалануды ұсынып жатады. Сонда ғана ол «жаңа заман мұғалімі» деген атқа ие болады-мыс. Бағдарламалық материалдарды толығымен игеруге мүмкіндік беретін қолданыстағы оқулықтарды пайдалансақ зиян шекпейміз. Ал оқушының күтілетін нәтижеге жету дәрежесі – оның оқу жетістігі. Оқушының білімін оқытудағы күтілетін нәтижемен салыстыру бағалау критерийлері арқылы жүзеге асады. Оқушының оқу жетістігін күтілетін нәтижемен салыстыру дәстүрлі бағалау бойынша да, қазіргі ұсынылып жатқан жаңа жүйеге сәйкес «жетті», «талпынды» болып жүзеге асуы да мүмкін. Егер оқушы тіптен «талпыныс» жасамаса, онда оған дәстүрлі жүйе бойынша «2» деген баға қойылар еді. Соңғы жағдайда қалай бағаланар екен? «Талпыну» деген әлі білгенге жатпайды ғой.
Оқушының тақырыпқа байланысты күтілетін нәтижеге жеткен-жетпегені әр сабақ сайын есепке алынады. Бұл – күнделікті бағалау. Жаңаша айтсақ, қалыптастырушы бағалау. Мысалы, сабақтың оқу мақсаты «Тең бүйірлі үшбұрыштың анықтамасын білу» деп қойылса, бұл мақсатқа жеткенін білу үшін оқушыдан анықтаманы «тақылдап» айтып беруін талап ету жеткіліксіз. Ұғымның анықтамасын білген-білмегеннің әдістемелік жағы бар. Оқушы анықтама тұжырымдамасынан туындайтын ұғымның қажетті және жеткілікті сипаттамалық ерекшеліктерін, яғни тең бүйірлі үшбұрыштың белгісі мен қасиетін білуі керек. Және сәйкес есептер шығара алуы міндетті. Сонда ғана оқушы алға қойған мақсатқа жеткен болып есептеледі.
Математикада ұғымның анықтамасын, теоремалар мен ережелерді пайдаланып, әртүрлі есеп шығара алудың өзі игерілген білімді қажетті жағдайда қолдану болмақ. Сондықтан заманауи әдіскерлердің айтып жүргеніндей, математикадан «алған білімді таныс емес жағдайда шығармашылықпен пайдалануға үйрету» үшін оны қайда қолдансақ деп «дала кезіп кетудің» қажеті жоқ. Ал ірі тақырыпты (тарауды) өткеннен кейін бағалау (жиынтық) кезінде тарау материалдарын оқушылардың тұтас игергені есепке алынады. Тақырыпты толық өткеннен кейін оқушылардың білуіне тиісті мәселелер ауқымы кеңейе түседі. Енді тең бүйірлі үшбұрыштың анықтамасын сұрау жиынтық бақылаудың ең негізгі міндеті емес. Жиынтық бағалау үшін алынатын тапсырмалар мен есептер топтамасы тарауда өтілген бар мәселені толық қамтиды.
Оны құрастыру үшін мұғалімнің интернет кезіп, төрткүл дүниені шарлауы да, халықаралық емтихан кеңесіне арнайы тапсырыс беруі де қажет емес. Қажетті материалдар мектеп оқулығында, есеп жинағында, дидактикалық және бақылау жұмысына арналған құралдарда жеткілікті. Мұғалім сол қазынаны дұрыс пайдаланса болғаны. Мұғалімнің шығармашылық жұмысына шектеу қоюға болмайды. Алайда жаңалық қана оқыту жүйесін жақсарта алады деп «есеп түгендеп» жүргендердің бар жетістікті жоққа шығаруы көңілге қаяу түсіретіні рас.
Биыл «Педагогикалық шеберлік орталығында» басылған қалыптастырушы, жиынтық, тоқсандық бағалауға арналған тапсырмалар жинағындағы оқу материалдарының мазмұны жағынан бір-бірінен айырмашылығы шамалы. Үшеуі де бағдарламада қойылған мақсаттар жүйесін жүзеге асыруға ғана бағытталған, оқу материалының мазмұнын толық қамтып тұрған жоқ. Ал авторлардың қисынсыз жазуын көргенде, оларды математикалық әдістемелік сауат ашу курстарынан өткізіп алудың да артықшылығы жоқ деп ойлап қаласыз.
Досымхан РАХЫМБЕК,
Оңтүстік Қазақстан мемлекеттік педагогикалық институтының профессоры,
педагогика ғылымдарының докторы
ШЫМКЕНТ