Жиырма сегіз жыл бұрын «Невада-Семей» қозғалысының екі жылдығына орай жас суретші Кәріпбекпен Алматыға ілесе келген әкесі Телтай Күйіков сол бір қасіретті жылдардың жан тебірентерлік сәтімен бөліскен еді. Бір апта бойы өмірге келген баласын көре алмай, екі қолсыз сәбиді иіскегенде жүректері қарс айырылған әке мен шеше жанары жылт еткен, бауыр еті – балапандарын қалайда аман-есен өсіруге бел буған-ды.
Кәріпбек «Бесіктегі қолсыз сәби», «Күннің тұтылуы», «Ядролық тұман», «Арал тағдыры» сияқты суреттеріне қарап тұрып, «мен таңдаған тақырып бұл емес еді. Алайда қайғы-қасірет жұтқан даланың зарын қаламыма арқау етуге мәжбүр болдым» деп жанайқайын жеткізген болатын.
Кәріпбек төрт жасынан бастап Ресейде емделді. Осылайша өмірінің он жеті жылын көрші елде өткерген ол сурет салуға балалар үйінде бейімделді. Алты жасынан бастап қылқаламға құштарлығы оянған оның суреттері 13-14 жасқа келгенінде әжептәуір көз сүйсінтер дәрежеге жетті. Ол суреттерді көбіне қаламын тістеп отырып, жанкештілікпен салатын.
Бірте-бірте жанарына да салмақ түсе бастады. Енді ол аяғының бақайларымен сурет салуға машықтанды. Уақыт оған да төселуге мәжбүрледі. Балалар үйінде сурет салу ғана емес, ағаш жону, кесте тігіп, өрнек тоқу, шаңғы, коньки тебуді меңгерген Кәріпбек оң-солына үлкен ой тастай қарайтын бозбала шаққа ауды. Ленинград, Вологда, Орел, Мәскеу сияқты шаһарлар Кәріпбектің туған елге деген сағынышын өршіте түсті. Аңсары елге ауа берді.
Міне, арада жылжып жылдар өтіпті. Кәріпбек – бүгінде қоғамда өз орнын тапқан белсенді азамат. Оның суреттерін алыс-жақын шетелдер таныды. Сол бір ауыр жылдарды басынан кешкен әке мен шеше де баласының жетістігін көріп, көңілдері бір жасап қалды. Алайда тағдырдың тақсіретін жүректерінің түбіне бүккен Кәріпбектің қос қолдаушысы бір жылда бірінен кейін бірі көз жұмды. Кәріпбек қазір Қарағандыда тұрады. Қасында демеу болатын екі әпкесі, інісі, жиендері бар.
Күні кеше Қарағанды қаласының өлкетану музейінде суретшінің елу жасқа толуына орай көрме ұйымдастырылды. Онда суретшінің алпысқа жуық суреті қойылды. Ал Қарағанды облысының әкімі Ерлан Қошанов мерейтойына орай суретшіні қабылдап, пәтер кілтін табыс етті. Кәріпбек Күйіковтің «Ядролық болашақ үшін» сыйлығының лауреаты атанғаны жайында еліміздің ақпарат құралдары жарыса жазып жатты. Ол АТОМ жобасының құрметті елшісі ретінде әлемді ядролық сынақтан азат ету қозғалыстарының белсенді мүшесі саналады.
Қарағанды облысының Егіндібұлақ ауылында өмірге келген суретші әке-шешесінің шаңырағына барып, шығармашылығын туған жерде жалғастыруды аңсайды. Пейілі дарқан, жүрегі кең азамат ауылына қолдау көрсетуді де өзінің борышы санайды. Осы бағытта жасап жүрген игі істері көпшілікке үлгі дерсіз.
Суретшінің шығармашылық топтамасының басым көпшілігі – тіспен салынған суреттер. Алайда Кәріпбек ендігі суреттерін қызыл иегімен салуға мәжбүр. Жүректен жарып шыққан ғажайып туындыларды жасанды тіспен салу әсте мүмкін емес. Ал қызыл иек кемірген қаламұштарды жиі ауыстыруға тура келеді. «Армандаған суреттерім әлі де ақ қағазбен қауышқан жоқ. Егіндібұлаққа барып, топырағын бір иіскеп, жасыл құрағын қапсыра құшқан сол бір сәтте керемет дүниелерім өмірге келер» деген үмітпен қайсар Кәріпбек ауыл жаққа сағынышпен қарайлайды...
Эльвира Серікқызы,
«Егемен Қазақстан»
